Oğuz Amca Diye Biri_{Mehmet Niyazi'nin Çanakkale Mahşeri Adlı Eserinden Uyarlanmıştır}

2 Mayıs 1915’teki taarruzdan,

“Yalnız size Bombasırtı vak’asını anlatmadan geçemeyeceğim: Karşılıklı siperler arasında mesafemiz sekiz metre, yani ölüm muhakkak, muhakkak... Birinci siperdekiler, hiçbiri kurtulmamacasına tümüyle düşüyor; ikincidekiler onların yerine geçiyor. Fakat ne kadar imrenilecek bir itidal ve tevekkülle biliyor musunuz? Öleni görüyor, üç dakikaya kadar öleceğini biliyor, hiç ufak bir bezginlik bile göstermiyor; sarsılmak yok! Okumak bilenler ellerinde Kuran-ı Kerim, cennete girmeye hazırlanıyorlar. Bilmeyenler kelime-i şahadet getirerek yürüyorlar. Bu, Türk askerindeki ruh kuvvetini gösteren hayrete ve tebrike değer bir misaldir. Emin olmalısınız ki Çanakkale muharebesini kazandıran, bu yüksek ruhtur."

Arıburun Kuvvetler Komutanı Yarbay Mustafa Kemal

Çanakkale,

Türk Kahramanlığının, zaferleri kıskandıran büyük bir destanıdır.

Çanakkale,

Vatan için höllük eleyip, beşik beleyip, evlât büyüten anaların destanıdır…

Çanakkale,

Elleri kınalı yavukluların, gözyaşlarıyla, hasret duygularıyla büyütülmüş sevdalarının destanıdır…

Çanakkale bir Mahşerdir ve söz konusu vatan olunca cephelerde oğullarıyla omuza omuza vuruşan babaların, Oğuz Amcaların destanıdır…

Kısacası Çanakkale, Türk İstiklâl Mücadelesinin bir diriliş destanıdır…

Selam olsun bu destanı yazanlara…

Selam olsun, bu toprakları vatan yapmak için cana can, kana kan katanlara;

Selam olsun bu vatanı yaşatmak için cepheden cepheye koşanlara…